Als jouw middlename ook ongeduld is, dan is dit blog voor jou!
Als je bezig bent om verandering aan te brengen in je leven, je bezig bent met persoonlijke ontwikkeling, dan kan het soms voelen alsof je heel hard werkt, maar er (nog) weinig van ziet. En dan popt Ongeduld op. Dat stemmetje dat zegt: zie je nou wel… het werkt niet. Ik zie niks, er gebeurt gewoon niks. Mind you, dit is Ego Speaking.
Dit is wat mij en de vrouwen in mijn programma’s natuurlijk met enige regelmaat ook overkomt. In dit blog deel ik graag met je wat je kunt doen om Ms Ongeduld even op de achterbank te parkeren.
Wat ik als eerste doe als Ms Ongeduld oppopt, is dat ik het opmerk. Aha, mijn Goede Vriendin Ongeduld komt op de thee. Wat interessant, ik ben benieuwd wat ze voor me in petto heeft. You get the picture hè. Ik verwelkom haar (liefst met humor), in plaats van het gevoel weg te drukken. Want alles wat je wegdrukt, komt als een boemerang terug.
Vervolgens vraag ik me af: hoe lang is de situatie al zoals deze is en hoe lang ben ik nu bezig met verandering?
Bijvoorbeeld: je bent bezig om meer verbinding in je relatie te creëren, maar je hebt het gevoel dat het te oppervlakkig blijft. Maar stel dat je al een jaar of 8 niet écht met elkaar gepraat hebt (heel vaak: sinds de geboorte van de kinderen). Is het dan gek, dat je na 3 weken (of 5 of 6 of …) nog niet bent waar je wilt staan? Waarschijnlijk niet!
Vervolgens kijk ik waar ik al wel iets zie veranderen: bijvoorbeeld in mezelf. Als ik mezelf meer durf open te stellen, is dat al progressie. Als de ander soms een glimp van zijn binnenwereld laat zien, terwijl hij dat nooit deed, is dat (mega!) vooruitgang – ook al voelt dat soms nog als een kruimeltje. Vier die kleine dingen, onderzoek of je daar al (een beetje) tevreden of zelfs dankbaar voor kunt zijn.
Last but not least, als ik merk dat Ongeduld de kop op steekt, vraag ik mezelf: kan ik mezelf de tijd gunnen die ik nodig heb? Of kan ik mezelf toestemming geven om dit op mijn eigen tijd te doen? Je raadt het al, het antwoord is altijd ja. Maar wat het met mij doet is dat ik me even weer realiseer dat ik de tijd niet alleen heb, maar ook mag nemen.
Vergelijk het maar met een tulpenbol. Als je die (lelijkerd) in de herfst plant, komt er pas in het voorjaar een prachtige bloem tevoorschijn. Dat betekent niet dat er niks gebeurt in die bol. Er is al van alles aan het veranderen. En zolang jij het geloof hebt dat er in het voorjaar echt een tulp uitkomt, is het het wachten waard. Toch?
Mocht je mijn Let Love Rule Journal nog niet hebben gedownload, doe dat dan even! Het is gratis en helpt je om andere vragen te gaan stellen aan jezelf, om verandering in gang te kunnen zetten. En met jouw nieuwe Ms Geduld op de achterbank, kun je een mooi begin maken 😊
Fijne dag!
Liefs,
Mirjam
P.S. Van 10-14 mei komt er een hele mooie vierdaagse training aan. Meer info volgt, maar houd mijn Social Media en mails in de gaten!
